عذر گناه

تحفه ای بر لایق درگاه تو نآورده ام                لیک اشک و آه و سوز و ناله ها آورده ام

جز گنه کردن نبودی در جهان چون کار من       زین سبب بر درگه ات جز توبه ام نآورده ام

ناتوانیم تو ببین رحمی بر این عظم رمیم         قامت خم گشته با موی سپید آورده ام

دعوتت لبیک گفتم چون مرا خواندی به ضیف   جامه ی چرکین به بَر بر درگه ات آورده ام

حیف باشد درگه شاهی مرا ژنده بَرَم            چون به سوی خلعت شاهیت رو آورده ام

از گنه گیرد اگر قهرت زِ خود رانی مرا             مغفرت امیدوارم کرده رو آورده ام

مجلس صدق و صفا و اقتدارت از کَرم             من به امید لقایِ خاص تو رو آورده ام

عفو تو اعظم تر آمد از گناهِ زشت من             با دو صد امید به درگاه تو رو آورده ام

 

                                                             دیوان شهید- صفحه 12

 







نظرات دیدگاه