توبه و آمرزش خداوند

س- خدا که رحیم است پس چگونه به بندگان خود رحم نمی کند و به دوزخ می فرستد؟

ج- اگر چه دل رحم باشی اگر مار، کژدم و افعی در خانه ات باشد تا او را نکشی آسوده نمی شوی و قلبت آرام نمی گیرد و بعد از کشتن، آنها را فراموش می کنی و هیچ نگرانی نداری، در عوض شاد هم خواهی شد کار خدا هم به همین قیاس بسنج تا مصدّق کار خدا باشی.

س- چنانچه کسی گناه نماید برای دیگران هم زیان آور است؟

ج- البته همچنان که عده ای در کشتی باشند اگر یک نفر آن کشتی را سوراخ نماید، همه غرق خواهند شد و یا اینکه دیوانه ای خواسته باشد خانه ای را بسوزاند، اگر جلوگیری نشود اهل خانه همه می سوزند؛ پس باید به وسیله ی امر به معروف و نهی از منکر از گناه جلوگیری کرد.

س- چرا دسته ای ایمان نمی آورند؟

ج- چون عالَمِ طبیعت فریب دهنده است. هرکس مایل به دوستی دنیا شد و پیِ هوا و هوس رفت از عالمِ روحانی بازمانده، منحرف خواهد شد. مانند زمینی که اگر وجین نشود، علف هرز محصول زمین را فاسد می نماید، نفس انسان هم به همین نحو می باشد.

س-انسان با توبه چگونه پاک می شود؟

ج- همچنان که چیز نجس با آب پاک می شود؛ انسان با توبه پاک می شود و گناهش زایل خواهد شد.

س- در چند مورد گناه انسان آمرزیده می شود؟

ج- یکی در اثر سختی و پیشامدهای ناگواری که در دنیا به انسان رخ می دهد، دیگر در وقت جان کردن و بعد در عالَمِ برزخ. اگر خدای ناکرده در عالمِ برزخ هم گناه پاک نشود، آن شخص دوزخی است. گناه به منزله ی مرَضی است؛ یک نفر با یک قرص بهبودی حاصل می نماید، دیگری به وسیله ی آمپول، بعضی به واسطه ی نفَس مصنوعی و یکی هم هست که به کلی مردنی است.