مناجات
یا رب همه ذرات به ذکرت مشغول از لطف و کرَم عبادتم کن تو قبول
یا رب به رسول و به علی و آلش این نفسِ مرا مَسوز اندر آتش
یا رب به جلال و به عظیمیت قسم یا رب به کریمی و رحیمیت قسم
دیگر به شَهِ توس و غریبش قسم خواهم به دو جهان برَهانیم زِ غم
عِلم و عمَلَم عطا نمایی زِ کَرَم خود جمله گواهی که محتاج منم
محتاج منم مسبب کار تویی محتاج منم غَنی بالذّات تویی
محتاج منم قاضی حاجات تویی محتاج منم به مُلکِ خود شاه تویی
محتاج منم به چاره ساز آمده ام با دستِ تهی و با نیاز آمده ام
یا رب زِ کرَم مرا به من وا مَگذار از لطف نظر نما به سویِ منِ زار
یا رب تو مکُن به عدل با من رفتار هر چند نمودهام زِ حکم تو فرار
یا رب به کرَم زِ لغزشم دست بگیر کردم گنَهی زِ لطف عذرم بپذیر
یا رب زِ غرور و کِبر ما را برَهان یا رب به کرَم به کعبه ات باز رسان
یا رب زِ سرِ لطف مکن مُشتم باز اندر دو جهان مرا به سوی تو نیاز
یا رب زِ کرَم از گنهِ من بگذر بیهوده مرا عُمر تلف گشت و هدَر
یا رب چو گناهم شده بسیار عظیم بِنما تو مرا عفو وزان لطفِ عمیم
یا رب شده ام زِ خواهش خود گمراه گشتم چو پشیمان تو مرا راه نَما
یا رب تو زِ فقر، هم پریشانی من آگاهی، نیست بر تو محتاج سخن
نومید اگر زِ درگهِ خود رانی جز تو نبوَد امید من ای یاری
یا رب تو عذاب و قبر از من کن دور از غیظ نما دو چشمِ شیطان را کور
یا رب بر من انیسِ نیکی بفرست در قبر مرا رفیقِ نیکی بفرست
یا رب بچِشان لذّت طاعت بر من سودی ندهد مرا چو اولاد و غَنَم
یا رب اگرَم هزار سالم سوزی از تو نشوَد قطع امیدم روزی
یا رب زِ خطا و جهل نسیان کردم لیک از کرَمت این همه عصیان کردم
یا رب چو گناهم شده از کوه فزون عفوِ تو بوَد زِ گناهم افزون
یا رب زِ شفاعتِ پیغمبر محروم منما که تو بینی که منم خوار و زبون
یا رب زِ نَقَم ریشه ی دشمن بر کن یا رب زِ غضَب به خاک و خونش افکن
یا رب تو نما زبانِ دشمن اَلکن یا رب بنما تو کارهایش دَرهَم
یا رب زِ کرَم دشمنِ من شاد مکن کردم چو گنَه از گنهَم یاد مکن
یا رب چو بوَد تمامِ کارم ناقص کن معرفتی عطا که گَردم خالص
یا رب تو زِ ترس و غصّه آزادم کن یا رب زِ بلاء و بند آزادم کن
یا رب بچِشان لذّت طاعت بر من کُن در رهِ مستقیم، دینم محکم
یا رب چو تویی به ذاتِ خود فَرد و صمَد افتاده منَم در دو جهان کن تو مَدد
یارب چو تویی به هر دَمی بهرِ عطا یا رب تو نصیبِ من نما خوف و رجا
یا رب چو تویی دلیلِ راهم همه جا جز تو نبوَد مرا نگهبان و پناه
یا رب تو به صبر و شُکر وادارم کن محبوب تویی زِ حبِّ خود شادم کن
یا رب اگرَم زِ درگهِ خود رانی افتم به ضلالت و به سرگردانی
یا رب کِشَد عاشقت شب بیداری دائم به دعا نمودن و در زاری
یا رب چو به غافلی به شب در خوابم لیک از کرَمت چشمِ امیدی دارم
یا رب قسَمت دهَم به اسم اعظم یا رب قسَمت دهَم به جنّات و نعَم
دیگر به جلالَت و عَظیمیت قسَم زان پس به رَدای کبریائیت قسَم
هم ذات و صفات بی زوالیت قسَم هم سلطنت و به پادشاهیت قسَم
دیگر قسَمت دهَم به حق احمد دیگر قسَمت دهَم به ذاتِ سرمَد
هم آدم و هم شیث دیگر نوح نبی دیگر به خلیل و موسی و عیسای نبی
دیگر به زکریا و زِ بعدش یحیی داوود و زبور و آصفِ برخیا
هم یوسف و یعقوب و دیگر ایّوب ادریس و دیگر لوط و سلیمان نبی
دیگر قسَمت دهَم به حق جبرئیل هم قابض ارواحِ تو، آن عزرائیل
دیگر قسَمت به حاجیان کعبه بُگذر زِ گناهِ شیعه از لطف، همه
دیگر به علی و آل زهرای بتول اعمالِ مرا زِ لطف بنما تو قبول
از لطف نما به نیک مردان نظری دیگر بنما به زشت کاران کرَمی
دیگر بنما مرا به ذکرت گویا در هر نفَسی چون عاشقان در هر جا
دیگر بنما تو والدینم رحمت هر جا که روم منتظرم از کرَمَت
کردم چو دعا منتظرم یا رَبّاه تا در پی آن مَلَک کنَد آمنّا
دیوان شهید-صفحات 167، 168 و 169
توسط : شهید علی طاهریان