گناهان کبیره
نهی آمد از گناهانِ کبیر بهرِ آدم از خداوندِ قدیر
تا توانی زین گناهان کن حذَر قهرِ حق گیرد تو را جانِ پدر
اول از شرکِ خدا پرهیز کن معرفت را تا توانی پیشه کن
کن حذَر تو از زنای محصنه تهمت و غیبت، دغَل بازی همه
احتکارِ غلّه دیگر صرفِ پول شَرب و خَمر و هم قُمار و هم دروغ
رشوه و دیگر بوَد ترک نماز خواهشِ دنیا و هم عمر دراز
غَصب مال و نقضِ عهد ای مردِ راد ترک روزه بدعت آمد ای جواد
ترکِ صِله باشد و ترک جهاد حج نرفتن، منع در خمس و زکوه
هم بوَد درویشی و دیگر فساد حبّ دنیا، خودپسندی ای عِماد
سِحر باشد هم خباثت هم حسَد هم ریا، هم بخل و کِبر آمد به بعد
قتلِ نَفس نیز باشد این گناه دزدی و تزویر و عیش دیگر ربا
در شهادتِ حکمِ حق بهرِ خَلق مضحکه گفتن، تا بگردی مردِ حق
کردنِ یاری زِ بهرِ ظالمین افتراح و اعتراض آمد زِ دین
پُشت بر مظلوم و سّدِ راهِ دین هم به راهِ مسلمین کردن کمین
کِیل کم دادن، قسم خوردن دروغ هم دوروئی که ندارد زان فُروغ
قَتلِ ناحق شد زِ مأیوسیِ حق شد گناهانِ کبیر ای مَردِ حق
ای علی بر خود مواظب باش، هان! تا نلغزاند گناهَت در جهان
دیوان شهید- صفحه 319
توسط : شهید علی طاهریان