قضا و قدر
سائِلی گفتا بر بوذَرجُمِهر مشکلم را حل نما اندر قَدَر
گر دَهی از دست، چیزِ پر بها وز چه غمگین نیستی زان ماجرا
گفت جانا! گو چرا غمگین شوم چون که نتوانم قضا بر هم زنم
گر مرا چیزی زِ دنیا کم شود کِی زِ غم خوردن مرا حاصل شود
یا به دستِ من رسد مال گران منتقل گردد زِ بهر دیگران
دل چه سان بندم به چیزِ بی بقا وز چه دل بندم به چیزِ ناروا
زین سبب نی شاد گردم، نی غمین روشن است برمن که مرگ است در کمین
دیوان شهید- صفحه 87
توسط : شهید علی طاهریان