ریاکاری

روز قیامت در کنارِ میزان عدل الهی به آدم ریاکار می گویند: اینک پاداش کارهای خود را از کسانی که اعمالت را برای آنها انجام داده ای اخذ کن و ببین چه کسانی را عبادت می کرده و نیازمندی هایت را از آنها می طلبیده و به چه مردمی امیدوار و به چه کسانی خائِف بوده ای. به هیچ وجه من الوجوه نمی توانی اسرار باطنی خود را از ذات اقدس الهی پوشیده بداری و با او به مکّاری بپردازی. زیرا هرچه درصدد مکر و خُدعه برآیی باز با خود مکر نموده ای که فرمود :

یُخادِعونَ اللَّهَ وَالَّذینَ آمَنوا وَما یَخدَعونَ إِلّا أَنفُسَهُم وَما یَشعُرونَ (سوره بقره - آیه 9)

با خدا و مومنان خدعه مکن و خود را دایم مقصّر بدان و پیوسته این رویه را مراعات نما تا از ریا و نفاق دور باشی.

                                                                 دیوان شهید- صفحه 286

سرانجام غیبت

غیبت بر همه مسلمانان حرام است. آدمی که از دیگری غیبت کند در هر حال و شرطی باشد گناهکار است. غیبت از زنا بدتر است زیرا زناکار توبه می کند ولی غیبت کننده باید صاحبش را راضی نماید. اگر او را پیدا کردی حلالیت بطلب اگر تصادفاً به او دست پیدا نکردی برای او طلب مغفرت بنما .

غیبت کارهای شایسته و حسنات را می خورد مانند آتشی که هیزم را می سوزاند و نابود می سازد.

خداوند خطاب کرد ای موسی غیبت کننده آخرین شخصی است که وارد بهشت می شود و اگر از عمل ناشایست غیبت توبه ننماید و از دنیا برود نخستین کسی است که وارد جهنم خواهد شد.

أَیُحِبُّ أَحَدُکُمْ أَن یَأْکُلَ لَحْمَ أَخِیهِ مَیْتًا فکَرِهتُموه (سوره حجرات-آیه 18) آیا یکی از شما دوست دارد گوشت برادر خودش را بخورد.

دوست دارد از شما آیا چو مُرد                     مَر برادر لَحمِ او را که خورد

پس شما اکراهتان باشد از این                    پس کنید اکراه از غیبت چنین

لیک غیبت در مقامی واجب است                گویمت گر دل به فهمش راغب است

قصدِ فتنه بینی اَر دارد کسی                      با تو با هم دین و هم عهدت بَسی

غیبتش واجب بوَد بی گفتگو                       تا که مرد و زن بپرهیزند از او

از آدم فاسق غیبت کنید تا مردم از او گریزان باشند. عوض بدگویی از خلق به ذکر خدا بپردازید.

اُذکرُ الله یعنی ای فخر جهان                       ای تویی واقف زِ اسرارِ نهان

یادِ او کن تا تو روحانی شوی                      عاری از هر کیدِ شیطانی شوی

یادِ او کن کو انیسِ جانِ ماست                    با دل انعام و هَم احسان ماست

تا درهای اعتبار از همه طرف به روی تو گشوده شود و خانه های حکمت و معرفت و روحانیت به سوی تو مفتوح گردند و به عوض گناه، پاداش نیک در نامه ی عملت نوشته شود.

                                                           دیوان شهید - صفحه 285 و 286

مجادله و گفتگو

حضرت صادق علیه السلام فرمودند:

گفتگوی نا به جا با دیگران درد مزمنی است در انسان و خصلتی بدتر از آن نمی باشد.

مجادله کردن از خوی شیطان و اوصاف نا پسندی است و به جز آدم نادان دَم از مجادله نمی زند هر چند حق با او باشد.

دَم مزَن از گفتگوی بی ثمر             وَز جدل با دیگری بنما حذر

از جدل کان درد بی درمان بود         عزت و دین داری از تو کم شود

نور ایمان را زِ تو گیرد به زور            از مقام و تربیت آرد فرود

خوی شیطان در دلت یابد قرار        زان شوی بی ارزش و بی اعتبار

گویند مردی به حضرت امام حسین علیه السلام عرض کرد: باش تا بیایم در امر دین با تو گفتگو کنم.

حضرت فرمود: در امر دین و حقانیت آن بینایم، تو اگر درباره امر دینت اطلاعی نداری بازگرد در طلب حقانیت آن، زیرا مجادله کار شیطان است.

                                              دیوان شهید طاهریان- صفحه ی 284

استغفار از عبادت

ما هر چه سعی و کوشش نماییم به وظایف دینی خود، از هزاران یکی نتوانیم به جای آوریم و به هر کدام از فعل خود بنگریم ناقص است جز توبه و انابه و از عبادت خود نتوان عبودیتش را به جای آوردن

          باش دایم پیش او عبد و ذلیل              نیست حاجت تا بیارم من دلیل

        شکرِ او نتوان یکی از صد هزار              ذکر و حمدش نیست در حدُّ و شمار 

                                                            دیوان شهید- صفحه 283

ایمان چیست؟

ایمان انسان مومن را به خدا و قناعت و سازش به اندکی از مال دنیا، دست برداشتن از آرزوهای طولانی و ملازمت کردن از فرمان خدا و ناامید شدن از خلق خدا می خواند. هر که دستورات دینی را عمل نماید به حرص و طمع مبتلا نشده ایمان از او سلب نمی شود.

                                                       دیوان شهید- صفحه 283