تفسیر بسم الله
بسم الله گویم چو قلم بر زَنم گُل به سرِ جمله ی عالم زَنم
عشقِ خدا چون که بوَد بر دلم قطره صفت لب بِگشایم زِ یَم
بخوانم از نامِ خدای رحیم بِاسمِ الله زِ حیِّ قدیم
هر نَفَس از یادِ خدا دَم زنم شانه یاقوت زنم بر سَرم
زِ دَم زدن،عالمی بر هَم زنم دست به دامانِ علی بَر زنم
بخوانم از نامِ خدای رحیم بِاسمِ الله زِ حیِّ قدیم
رحمتِ حق بوده چو پیش از غضب رحمت او کرده تمامی طلب
نام خدا را تو بخوان از ادب تا بِرَهی جمله زِ تاب و تَعَب
بخوانم از نامِ خدای رحیم بِاسمِ الله زِ حیِّ قدیم
بسم الله است مصدرِ هر خیر و شر بسم الله است، شیطان بنماید حَذَر
بسم الله است مصدر کارِ جهان زِ ها,ِ آن مصدرِ شیرِ جنان
زِ چشم بَرهَم شدستی روان از عسل و خمر و زِ ماء در جنان
بخوانم از نام زِ رحمَت رحیم بِاسمِ الله زِ حیِّ قدیم
بسم الله گویی تو به صدق و صفا می شوی از آتشِ دوزخ رها
ولی بوَد بسی در این نکته ها تو قائِلی اگر به آلِ عبا
بخوانم از نام زِ رحمَت رحیم بِاسمِ الله زِ حیِّ قدیم
بسم الله گویی و کُنی زان وفا مُلکِ عزیمَت رَسَد از کبریا
گُنه کنی فزون تر از ما سِوا شد کرمش فزون تر از آن گناه
بخوانم از نام زِ رحمَت رحیم به جنَّتَم یقین نماید مُقیم
بسم الله را بسم الله گویان خداست بسم الله تاجِ سر بَر حرفهاست
در سرِ این نکته بسی رازهاست بسم الله بخشیدن جُرم و خطاست
بخوانم از نامِ خدای رحیم بِاسمِ الله زِ حیِّ قدیم
بسم الله گو هست چو روشن ضمیر بسم الله نوریست چو ماهِ منیر
بسم الله گو وارثِ مُلکِ کبیر بسم الله گو هست دو عالم امیر
بخوانم از نامِ خدای رحیم بِاسمِ الله زِ حیِّ قدیم
بسم الله گو شاهدِ ذاتِ خداست بسم الله دانم به خدا خونبهاست
بسم الله درمانِ همه دردهاست بسم الله گو را همه حاجت رواست
بخوانم از نام زِ رحمَت رحیم بِاسمِ الله زِ حیِّ قدیم
بسم الله را گر همه معنا کنند محشری در دَهر سرِپا کنند
ارض و سماوات در او جا دهند تا تو زِ اسرارِ خدا پِی بَری
بخوانم از نام زِ رحمَت رحیم بِاسمِ الله زِ حیِّ قدیم
بسم الله گویی چو به صدق و صفا رها شوی از همه رنج و بلا
بسم الله گو را چو نباشد فَنا بسم الله گو هست زِ عالم جدا
بخوانم از نام زِ رحمَت رحیم بِاسمِ الله زِ حیِّ قدیم
بسم الله باشد همه جمعِ صفات بسم الله شد باعثِ آب حیات
بسم الله گو حافظِ دینِ خداست بسم الله گو شاهدِ ذات و صفات
بخوانم از نام زِ رحمَت رحیم بِاسمِ الله زِ ذاتِ قدیم
هست در این بسم الله دریایِ نور بسم الله گو راست چو شیطان بِدور
بسم الله گو را چو بلا هست دور بسم الله گو راست سراپا چو نور
بخوانم از نام زِ حی رحیم بِاسمِ الله زِ ذاتِ قدیم
هست در این بسم الله جنّات و حور هست در این بسم الله نهر و قصور
هست در این بسم الله آب طَهور هست در این بسم الله غَرُّ و سرور
بخوانم از نام زِ رحمَت رحیم بِاسمِ الله زِ ذاتِ قدیم
در سرِ هر دفتری بسم الله است بسم الله گو را چو مَلَک چاکر است
بسم الله گو را چو خدا یاور است بسم الله گو از همه عالم سَر است
بخوانمش نام زِ رحمَت رحیم بِاسمِ الله زِ ذاتِ قدیم
بسم الله گفت نوح به کشتی نشست بسم الله دانم گل آدم سِرشت
بسم الله گو از همه زشتی گذشت بسم الله شد شاهد هر سرنوشت
بخوانم از نام زِ رحمَت رحیم بِاسمِ الله زِ ذاتِ قدیم
بسم الله بَرگو به خدا بَر پناه رها شوی از همه رنج و بلا
پناه گردد همه جایت خدا دشمنِ تو نیست شود هم فنا
بخوانمش نام زِ رحمَت رحیم بِاسمِ الله زِ ذاتِ قدیم
بسم الله گو هیچ زِ دشمن مترس بسم الله گو رَها شوی از قَفس
بسم الله گو باک ندارد زِ کَس بسم الله گو، تا بِسَر آید نَفَس
بخوانم از نام زِ رحمَت رحیم بِاسمِ الله زِ ذاتِ قدیم
بسم الله را نکته باشد علی جمله ی قرآن زِ صفاتِ علی
بسم الله گو در همه جاها جَلی بسم الله سرّی است زِ سِرِّ خفی
بخوانم از نام زِ رحمَت رحیم بِاسمِ الله زِ حیِّ قدیم
بسم الله چو نکته پرگار باد بسم الله گو تا بِرِسی بر مُراد
بسم الله گو در همه جا شاد باش بسم الله گو هست به راه جهاد
بخوانم از نام زِ رحمَت رحیم بِاسمِ الله زِ حیِّ قدیم
بسم الله گو را چو به سَر تاج باد ملکِ خدا زین سُخن آباد باد
طالب آن در دو جهان شاد باد هر که نخواهد به چشمش خار باد
بخوانمش نام زِ رحمَت رحیم بِاسمِ الله زِ ذاتِ قدیم
بسم الله بنوشته به بابِ بهشت بسم الله گو، زِ آتش دوزخ گذشت
بسم الله گو راست چو دنیا کُنشت بسم الله گو طینَتَش از جنَّت است
بخوانم از نام زِ رحمَت رحیم بِاسمِ الله زِ حیِّ قدیم
بسم الله گو هست به راه صواب بسم الله باشد چو امّ الکتاب
بسم الله باشد همه جا فتحِ باب بسم الله گو تا گُذری زین سراب
بخوانم از نام زِ رحمَت رحیم بِاسمِ الله زِ حیِّ قدیم
بسم الله گو هست به راهِ خلیل بسم الله گو هست همه راه و دلیل
بسم الله گو راست چو دشمن ذلیل بسم الله گو راست چو دنیا قَلیل
بخوانم از نام خدایِ کریم بِاسمِ الله زِ حیِّ قدیم
دیوان شهید صفحات 38، 39، 40، 41
توسط : شهید علی طاهریان