سفارش تبلیغ
صبا ویژن
درباره
شهید علی طاهریان[0]

شهید شاعر حاج علی آقا طاهریان، در سال ۱۲۹۵ ه.ش در شهرستان سمنان چشم به جهان گشود. ایشان همواره در طول زندگی به رعایت احکام و فرائض دینی اهمیت زیادی می دادند. اهمیت به کسب علم و دانش در کنار زهد و تقوی، امر به معروف از جمله رعایت حق الناس و نهی از منکر مثل مقابله با ظلم و دوری از غیبت و تهمت گوشه ای از طریق این شهید بوده است. ایشان از پرچمداران اسلام در جبهه ی حق علیه باطل بودند و در تاریخ نهم آذر سال ۱۳۶۰ طی عملیات فتح بستان به درجه ی رفیع شهادت نائل آمدند. اشعار حاضر مربوط به دیوان شعر ایشان می باشد که بنا بر وصیت شان انتشار می یابد. مزار این شهید شاعر در امامزاده یحیی سمنان واقع می باشد.
ویرایش
منوی اصلی
مطالب پیشین
آرشیو مطالب
صفحات اختصاصی
پخش زنده حرم ها
پخش زنده حرم
امکانات دیگر
آمار و اطلاعات

بازدید امروز : 30
بازدید دیروز : 27
کل بازدید : 87380
تعداد کل یاد داشت ها : 166
آخرین بازدید : 103/1/10    ساعت : 7:32 ع
منزلت آدمی
یکشنبه 97/7/29

                                                       منزلت آدمی

تویی که مظهر ذات و صفات یزدانی        به مَلِک صورت و معنی، تو عرشِ رحمانی

کتابِ جمله ی آیات کائنات تویی                    از آنکه نسخه ی لاریب فیه را جانی

تُراست با همه انسی، نموده تو به جهان        از این سبب متخلص به نام انسانی

اگر به کُنهِ کمالِ حقیقت برسی                     زِ خویشتن شنوی تو ندای رحمانی

ولی چه سود که عاشق شدی به وِیرانی      بدین سبب به یقینم همیشه حیرانی

در ظلمات عالم ذَر هر که را نور محمد(ص) فرا گرفت در دنیا متابعت حضرتش نمود و هر که را نور
فرا نگرفت در دنیا هم گمراه می باشد، به هر کس از فاضله ی طینت محمد (ص) بدو سرشته
شد ایمان آورد، از بیرون ندا نماید تا محمدِ باطن پاسخ دهد.

بر تو گفتم بس کلام جانفِرا                             با دلیل و عقل و ایمان شو رضا

باش دایم در پی شکر خدا                                       پیروِ جعفر رسد بَر مدعا

هر که زین رَهِ سرکش آمد در جهان                      ره ندادند هیچ گه اندر جنان

دیو باشد در کمینت ای جواد                               تا رُباید او مطاعت همچو باد

حربه ات ذکر است راند دیو را                                  تا توانی باش در ذکرِ خدا

نعمتِ حق را هر آن شد ناسپاس               بوده باشد در هر دو دارین در هراس

 

                                                                       دیوان شهید- صفحه 159

 

 







نظرات دیدگاه شما   
      
قابلیت و حکمت
چهارشنبه 97/7/25

                                                                      قابلیت

دشمنی با نفس کردن کار هر اوباش نیست           علم و حکمت لایق هرزه ی بی باک نیست

دوستی با احمد و آلش، نماید شیر پاک                 این مطاع را شد خریدار آنکه او اغیار نیست

هر که خواهد کو بَرَد سودی از این بازارِ دهر            پُردلی باید که بُزدل را تجارت کار نیست

آشنای معرفت ای دل بُوَد مردِ خدا                       چون امانتداری ای دل، کار هر طرّار نیست

نیست دستوری که حُسن را بُرد در جای نِکو          جای حُسن در آتش است و جای نیکش راه نیست

هر کسی را در لیاقت هست شان و مرتبت            گاو و خر هرگز بدانم لایقِ آن شاه نیست

دیو را هرگز نباشد قابل انگشتری                         جز سلیمان ای برادر لایق این کار نیست

خلعتِ نیکو برای نیک مردان آمده                          بهرِ هر اوباشِ دون، این جامه و دستار نیست

لؤلوءُ مرجان و گوهر لایقِ سلطان بوَد                     بر گدای بی سر و پا زیب و زَر در کار نیست

شد زِ ربع و اطلس و مخمل برای گلرخان                ورنَه هر اکسیرِ دون این جامه و دستار نیست

قامت کج را کجی بهتر بقامت ای پسر                   راست راهم، در جهان هرگز کجی در کار نیست

محرم اسرار حق را با کسان دیگر چه کار                این دکانداری بوَد سودی در این بازار نیست

در میان روز و شب باشد برادر فَرقها                       بهرِ زندیقان سخن گفتن یقین مفهوم نیست

گفت پیغمبر که دینم می شود چندین فِرَق             یک فرق را زان میان جز دین من در کار نیست

گو به صوفی بی مروّت با تمام فرق ها                   راه زندیقی گرفتی مذهبی در کار نیست

بهر دنیای دنی بدعت نهد صوفی یقین                   این نباشد راه دین، جز بر ضلالت راه نیست

کار نیکو ای برادر کار هر جبّار نیست                      نیست آن دانم یقین، هرگز به خور محتاج نیست

ای علی هر کس به استعدادِ خود کاری کند            بهر ناپاکان جهان همچون شبِ یلداستی

هر کسی بهرِ مطاع خود دکّانی کرده باز                 طالب راه ضلالت غیرِ آن گمراه نیست

رزق باشد هر جَعَل را ای برادر پارگین                     طالب راه خدا جز مردمِ آگاه نیست

 

                                                                     دیوان شهید-صفحه 48

 







نظرات دیدگاه شما   
      
احوال روز قیامت
دوشنبه 97/7/23

                                   احوال روز قیامت

مبدل شود این زمین روز حشر             شود جمله اعمال، ظاهر به نشر

بود روزِ آن روز پنچاه هزار                    به سالی در آن روز، اندر شمار

خلایق شود زنده بهرِ حساب               تو باید در آن روز گویی جواب

به الف از سنه منمایی درنگ               نگیرد در آن روز تزویر و رنگ

در آن روز پنجاه موقف تو را                  بِهَر موقفی شد حسابت جدا

نمازت گر آن روز گردد قبول                  ره پل بزودی نمایی عبور

ولی در نماز است بس عدل و داد         همه امر و نهیش ور آن جمع باد

مکن عیب مردم، روی زمین                 مبادا که رسوا شوی یوم دین

خدا هست ستار، ستار باش               تو عیب خودی گیر خودبین مباش

علی را به یاد آر، ای ارجمند                به نقصِ کلامش تو هرگز مخند

بشر جمله در کارها ناقص است           ندارد هر آن نقص بس نادر است

بود چار و ده از اهل عصمت بری           بشر زین صفت دور شد چون پری

 

                                                    دیوان شهید-صفحه 7

 







نظرات دیدگاه شما   
      

                                   پاسخ طبیعیون

طبیعت کجا می دهد عقل و هوش        طبیعت چسان می دهد نیش و نوش

طبیعت کجا می دهد رنگ و بو              طبیعت چسان می دهد چشم و مو

طبیعت چسان مِهر و قهر آورد              طبیعت کجا زیب و فر می دهد

طبیعت چسان نفسِ اَماره داد               طبیعت کجا عقلِ فرزانه داد

طبیعت چسان بر فلک نظم داد             طبیعت چسان سنگ را ناقه داد

طبیعت چسان آتشی سرد کرد            طبیعت چسان ماه را بَدر کرد

طبیعت چسان تیغ را کُند کرد               طبیعت چسان عالمی خلق کرد

 

                                                     دیوان شهید-صفحه 5

 







نظرات دیدگاه شما   
      
جاذبه و دافعه
جمعه 97/7/13

                                            جاذبه و دافعه

جذب و دفع باشد در این ارض و سماء          بر همه ذرات عالم زِبتدا

جذبه ی تنها ندارد اعتبار                           دفع، جانا نمی آید به کار

گیر بین جذب و دافع، هست نیک                امر جبّاریِ خدای لا شریک

جذب باشد سازشش بر نیک و زشت           خوش نباشد جای او باشد کُنِشت

دفعِ تنها نیک و بد را رد کند                        زشت و زیبا را تمامی رد کند

جذبِ تنها چون به دل دارد هوا                     روز محشر حق نشد از او رضا

گوی بر دافع، زِ حق باشد جدا                     دوزخش باشد به محشر جایگاه

مومنِ کامل بگیرد زین میان                         هر دو را دارا باشد در نشان

جای نیکی می کند نیکو عمل                     قهر او باشد بِهَر دزد و دغل

مومنِ کامل چو زنبور عسل                         گاه نفع و گه به نیش آرد عمل

جذبِ مومن بر علی و آلِ او                         جذب کافر بریزد زو آلِ او

جذب کاه باشد زِ بهر کهربا                         جذبه ی آهن کند آهن ربا

آب شیرین تا ابد شیرین بوَد                        آب شور در هر کجا ننگین بوَد

                                                     

                                                           دیوان شهید-صفحه 343

 







نظرات دیدگاه شما   
      
   1   2      >