عَهد است
عهد شکنَم چو، زِ خودکامیَم معترِفَم لیک زِ نادانیَم
تا که در این دَهر فَنا یافتم نَفس بوَد در پیِ خود کامیَم
نَفس شده در پیِ گمراهیَم بوده جهان شاهدِ نادانیَم
با همه غفلت و نادانیَم کرده خداوند نگهداریَم
مات شدم مات زِ بَدکاریَم به حَشر خوف است زِ رسوائیَم
تا که در این دَهر زِ خود یافتم چو یونُس اَندر شکم ماهیَم
خسته و درمانده زِ نادانیَم نَفس کِشَد جانبِ خودکامیَم
با همه زشتی و گمراهیَم لطفِ خداوند دَهَد آزادیَم
دیوان شهید- صفحه 327
توسط : شهید علی طاهریان