درخواست
فرمانبَران زاید شوند دیوانگان عاشق شوند
درماندگان زاهد شوند ترسندگان عابد شوند
خوارم مکن خوارم مکن تو پرده رویَم وا مَکن
هستم ضعیف و ناتوان کمتر زِ مورَم در جهان
یا رب امانی دِه به من از خوابِ غفلت بَرجهَم
خوارم مکن خوارم مکن تو پرده رویَم وا مَکن
در حشر می آرم شفیع هم احمد و آل علی
شاید به فریادم رَسی صلوات گویم بر نَبی
خوارم مکن خوارم مکن تو پرده رویَم وا مَکن
نام حسین ابن علی در نزدِ حق باشد علیّ
صلوات بر آل نبی شاید به فریادم رَسی
خوارم مکن خوارم مکن تو پرده رویَم وا مَکن
نبوَد روا دورم کنی از لطف محرومَم کنی
آندم که محشورم کنی از فضل خود جودم کن
هرگز نگفتم ماء و من شمعی نیَم در انجمن
افزون نگویم من سخن زین پس ببندم این دهَن
خوارم مکن خوارم مکن تو پرده رویَم وا مَکن
ذرّات شد فرمانبرَت عالم تمامی لشکرَت
افلاکیان خاکِ درَت من در غلامی چاکرَت
صلوات بر آلِ نبی شاید به فریادم رسید
خوارم مکن خوارم مکن تو پرده رویَم وا مَکن
صوفی نیَم تزویرکار زاهد نیَم پرهیزگار
عابد نیَم خِبات خوار عالِم نیَم امیدوار
خوارم مکن خوارم مکن تو پرده رویَم وا مَکن
از خوف باشم بیقرار باشم خجِل در پیشِ یار
دارم گناهان کِبار نبوَد مرا راهِ فرار
صلوات بر آلِ نبی بر احمد و آل علی
خوارم مکن خوارم مکن تو پرده رویَم وا مَکن
هستی خدای بی نیاز دارم به سوی تو نیاز
باشی خدای چاره ساز جز تو نیَم امیدوار
خوارم مکن خوارم مکن تو پرده رویَم وا مَکن
از علمِ خود دانسته تقدیر بر من بنوِشته
قُل یا عِبادی گفته لَاتقنُطوا، خود سُفته
خوارم مکن خوارم مکن تو پرده رویَم وا مکن
بودم چو من اندر عدَم خَلقم نمودی از کَرَم
از فضلِ تو سودی بَرَم کردم کنون کفر نِعَم
خوارم مکن خوارم مکن تو پرده رویَم وا مکن
چون در لَحَد من جا کنم خشتی به زیرِ سر نهَم
از عالَمی دل برکنَم جز تو به کی رو آورم
خوارم مکن خوارم مکن تو پرده رویَم وا مکن
مهمان نوازی کارِ توست سِترِ گناهانم زِ توست
غُفران و بخشش کارِ توست بَذل و کرَم از ذاتِ توست
خوارم مکن خوارم مکن تو پرده رویَم وا مکن
در حَشر برخیزم زِ خاک از خوف، دل گردیده چاک
افتان و خیزانم به خاک یا رَب تو بِنمایم هلاک
صلواتِ حق بر نَبی بر احمد و آل علی
خوارم مکن خوارم مکن تو پرده رویَم وا مکن
ترسم به هنگام نَکال پرسی زِ من از وصفِ حال
گردد زبان از ترس لال هستیِ من یابَد زوال
خوارم مکن خوارم مکن تو پرده رویَم وا مکن
خوف از صراطم بر دل است در حَشر کارم مشکل است
آن دَم حسینم در بَر است هم مام و بابَش حیدر است
خوارم مکن خوارم مکن تو پرده رویَم وا مکن
کردم بسی جور و ستم بر مردم و برخویشتن
هم در خفا هم در علَن اعمال زشتم کن حسَن
خوارم مکن خوارم مکن تو پرده رویَم وا مکن
از خود چو می گردم فنا از مال و فرزندان جدا
آن لحظه می گویم خدا از فَضل مَنمایَم جدا
خوارم مکن خوارم مکن تو پرده رویَم وا مکن
خواهم زِ عشقت جُرعه مِی تا جان دهم بَهرت زِ پی
بنمای تو قلبم نیز حَی گِریَم چو ابری حَیِّ حی
صلواتِ حق بر نَبی بر احمد و آل علی
خوارم مکن خوارم مکن تو پرده رویَم وا مکن
جنّات و حور است مُزدِ کار من عاشقم بر آن نِگار
جنَّت به پیشم هست خوار من عاشقِ پروردگار
خوارم مکن خوارم مکن تو پرده رویَم وا مکن
عابد نِیَم در کُنجِ غار زاهد نیَم پرهیزگار
دنیا به پیشم زهرِ مار هستم به حق امیدوار
خوارم مکن خوارم مکن تو پرده رویَم وا مکن
دشمن هر آنکس با عَلیست جایش به غیرِ نار نیست
ایجادِ عالَم از عَلیست مذهبِ ما از جعفری است
صلواتِ حق بر نَبی بر احمد و آل علی
خوارم مکن خوارم مکن تو پرده رویَم وا مکن
دیوان شهید- صفحات 151، 152، 153، 154و 155
توسط : شهید علی طاهریان